W dniach 22-23 września prawie czterdziestoosobowa grupa parafian z Żywocic, Pietni i Ligoty z ks. Proboszczem Piotrem Kamieniakiem pielgrzymowała do Zakopanego. Trasa pielgrzymki wiodła szlakiem sanktuariów, miejsc związanych z życiem Jana Pawła II.
W pierwszej kolejności po drodze odwiedzili Wadowice i tamtejszą bazylikę. A w niej nie sposób przejść obok chrzcielnicy, gdzie był chrzczony Karol Wojtyła, czy też wiernej postaci siedzącego papieża wykonanej z drewna. Po krótkiej modlitwie w bazylice pielgrzymi przeszli do budynku, gdzie mieszkał późniejszy papież. Nie obyło się też bez znanych i tak wspominanych przez papieża „wadowickich kremówek”.
Dalsza droga wiodła do Sanktuarium Matki Bożej Królowej Podhala w Ludźmierzu. Miejscowość ta położona jest na granicy miasta Nowy Targ i jest najstarsza wsią na Podhalu. W 1963 roku odbyła się tam koronacja figury Matki Bożej Ludźmierskiej. jak podają źródła na zakończenie uroczystości biskupi po przejściu w procesji ukoronowany posąg zamierzali umieścić we wnęce kościelnego ołtarza. Wtedy z ręki Matki Bożej wypadło berło, które z refleksem pochwycił bp Karol Wojtyła. Znaczące wydarzenie związane z kultem Matki Bożej Ludźmierskiej miało miejsce w czasie wizyty Papieża Jana Pawła II w Nowym Targu, 8 czerwca 1979 roku. Cudowna figura Królowej Podhala została przewieziona na nowotarskie lotnisko, gdzie rzesze pielgrzymów spotkały się z Ojcem Świętym na modlitwie.
Żywociccy pielgrzymi wzięli udział we mszy św. odprawionej przez ks. proboszcza a po niej zwiedzili przepiękne otoczenie kościoła. Przy sanktuarium w 2004r., w 770 rocznicę istnienia Ludźmierza wybudowany został Maryjny Ogród Różańcowy, uformowany w postaci drogi z 20 kaplicami poszczególnych tajemnic wyrzeźbionych w białym marmurze.
Uwieńczeniem kilkugodzinnego pielgrzymowania było Zakopane. Pierwsze kroki skierowane zostały do posadowionego tuż przy znanych chyba na wielu kontynentach „zakopiańskich Krupówkach” kościoła.
Wybudowany on został w latach 1877-96, staraniem dwóch pierwszych proboszczów Zakopanego – ks. Józefa Stolarczyka i ks. Kazimierza Kaszelewskiego. Pierwszy z nich położył kamienne fundamenty pod nowy kościół w 1877 roku i wraz z góralami rozpoczął budowę. Kościół wykonany jest z górskiego, twardego kamienia, wspomagany ofiarnością parafian i właściciela dóbr zakopiańskich hrabiego Władysława Zamoyskiego. Drugi proboszczem Zakopanego dokończył budowę kościoła a także zbudował nową plebanię i założył nowy cmentarz parafialny. Znany jest także z faktu umieszczenia krzyża na Giewoncie w 1901r.
Drugi dzień rozpoczęty został od mszy św. odprawionej w kaplicy Niepokalanego Serca Maryi, przy sanktuarium na Krzeptówkach.
W kaplicy znajduje się historyczna figura Matki Bożej Fatimskiej, którą ks. prymas Stefan Kardynał Wyszyński w 1961r. otrzymał od Biskupa Fatimy a następnie przekazał ją do tej kaplicy. W tym samym roku ówczesny Biskup Krakowa - Karol Wojtyła dokonał poświęcenia figury i kaplicy.
Wnętrze sanktuarium, wykonane w drzewie i rzeźbione elementy wystroju kościoła dodają niesamowitego uroku. Kościół został wybudowany jako "wotum wdzięczności za ocalone życie Ojca Świętego Jana Pawła II w zamachu 13 maja 1981. Dziewięć lat później 13 maja 1990 r. - kard. Franciszek Macharski wmurował kamień węgielny przywieziony z grobu św. Piotra i z miejsca pierwszego objawienia Matki Bożej w Fatimie. Jan Paweł II w czerwcu 1997r. dokonał uroczystej konsekracji kościoła.
Przepiękne widoki na otaczające okolicę Tatry zobaczyć można było spod ostatniego, w trakcie pobytu w Zakopanem, kościoła pod wezwaniem Matki Bożej Niepokalanej, Objawiającej Cudowny Medalik. Bryła kościoła jest niesamowita pod względem architektonicznym. Składa się z pięciu segmentów nierównej wysokości, które oglądane z boku przypominają złożone do modlitwy dłonie. Koncepcja budowlana nawiązuje do stromizny dachów góralskich oraz do strzelistych szczytów tatrzańskich. Świątynię konsekrował w 1988r. metropolita krakowski, ks. kardynał Franciszek Macharski. Co ciekawe, kościół jest o wiele większy jak wygląda z zewnątrz - długość w osi głównej wynosi 45 m a wysokość najwyższego segmentu razem z kopułą i krzyżem - 46 m.
Po kilkugodzinnym pobycie w centrum Zakopanego, trzeba było powoli wracać w drogę powrotną. Trasa wiodła do Kalwarii Zebrzydowskiej, gdzie chodził z rodzicami Karol Wojtyła. Pielgrzymi mieli możliwość pomodlenia się do Matki Bożej, której ofiarowany był przez swoich rodziców, mały Karol - późniejszy papież Jan Paweł II a także możliwość zwiedzenia pięknego Kalwaryjskiego Sanktuarium, którym opiekują się ojcowie Bernardyni.
Pełni zadowolenia z dwudniowej modlitewnej wędrówki wszyscy z uśmiechem na twarzy wrócili do rodzinnych miejscowości.
