O poczcie


Do 1 września 1941 roku urząd pocztowy w Żywocicach znajdował się na ul. Coselstrase (obecnie Kozielska 28). Prowadzony był przez Josefa Kaisig, który jednocześnie w tym samym budynku prowadził piekarnię. Przed budynkiem znajdowała się skrzynka pocztowa, do której ludzie wrzucali listy.

Na poniższym zdjęciu budynek poczty – w lewym górnym rogu.

Podczas II wojny światowej Josef Kaisig jako porucznik lotnictwa został powołany do wojska i wyjechał na front. Pocztę prowadziła jego żona, jednak od 1 września 1941 roku została ona przeniesiona do domu Julii Suchy i to ona prowadziła dalej pocztę. Julia Suchy mieszkała w Żywocicach na ul. Coselstrase (obecnie Kozielska 23), w związku z czym poczta nie przeniosła skrzynki pocztowej a jedynie szyld z domu Kaisig na dom Suchych. 

Poczta mieściła się w osobnym pokoju. Na poczcie można było kupić znaczki, odebrać i nadać korespondencję, odebrać emeryturę czy paczki. Na poczcie znajdował się także telefon. Poczta posiadała swój stempel do pieczętowania listów. W czasie funkcjonowania placówki pocztowej, Julii Suchy  przy roznoszeniu paczek pomagała córka Maria Suchy (ur. 1922 roku). Gdy poczta znajdowała się u Josefa Kaisig, pocztę po wiosce roznosiła starsza córka Julii Suchy – Imgarda. Poczta do tej placówki pocztowej była dowożona dwa razy w tygodniu i pozostawiana, a mieszkańcy przychodzili i odbierali korespondencję i emeryturę. Jedynie paczki były rozwożone przez Imgardę, a w późniejszym okresie przez Marię Suchy.

Listonoszki nie posiadały mundurów i chodziły w swoich codziennych ubraniach. Mieszkańcy Żywocic zostawiali na poczcie także listy i przesyłki, które były zbierane i przekazywane do placówki pocztowej w Krapkowicach przez ambulans pocztowy w chwili dostarczania do punktu w Żywocicach.

Poczta w Żywocicach przestała działać 30 stycznia 1945 roku. Władze niemieckie wycofując się przed ofensywą wojsk radzieckich zabrały z poczty wyposażenie: szyld, skrzynkę pocztową i dokumentację. Maria Suchy po wkroczeniu wojska do Żywocic została wywieziona do Rosji na roboty, skąd powróciła w latach 50 – tych.

(Z historii poczty regencji opolskiej, w powiecie opolskim)